مدیریت سازمانی چه مفهومی دارد؟

هر کسب و کار برای رسیدن به نقطه اوج خود نیازمند یک برنامه ی از پیش تعیین شده است که به صورت درست و موثر اجرا شود.

مدیریت سازمانی یک نوع فعالیت مدیریتی است که سعی بر آن دارد با به کارگیری مناسب نیرو ها و منابع موجود، شرکت را به سمت اهداف از پیش تعیین شده اش سوق دهد.

به زبان ساده برای داشتن مدیریت سازمانی باید هوشمندانه افرادی که دارای اهداف مشترکی هستند را گرد هم جمع کرده و سپس با مشخص کردن نقش ها و مسئولیت های هر بخش  و برنامه ریزی برای استفاده ی  بهینه از منابع موجود ، شرکت را به سودآوری رسانده و به چشم انداز هایش نزدیک کند. این امر مستلزم آن است که رهبران روش هایی برای توسعه ی راه حل و حل مسائل داشته باشند تا با این کار به پیشرفت کسب و کار کمک کنند.

اهمیت مدیریت سازمانی

یک کسب و کار برای راه اندازی شرکتی که به دنبال هدف خاصی است در وهله اول نیازمند ایجاد مدیریت سازمانی مستحکم است. رهبران کسب و کار باید اهداف کلی شرکت و هم چنین وظایف بخش های مختلف سازمان را مشخص کرده و نحوه ی اجرای رویه ها را روشن سازند و بر عملکرد هر عضو نظارت کنند. زمانی که این پروسه انجام شود آنگاه هر عضو وظایف خود را کامل دانسته و این باعث ایجاد تعادل در شرکت می شود.

در اینجا مزایای دیگری که یک شرکت می تواند با به کارگیری استراتژی های مدیریت سازمان تجربه کند را بیان می کنیم:

میزان هزینه ها کمتر می شود

با برنامه ریزی دقیق، کادر مدیریت می توانند با به کارگیری حداقل منابع نتایج مطلوب را حاصل نمایند.

مدیریت سازمان ها به شرکت ها کمک می کنند تا از منابع فیزیکی، انسانی و مالی بیشترین استفاده را کرده و با این کار هزینه های تولید و عملیات را کمتر نموده و شرکت را به سود آوری برساند.

کارکنان کارآمد

یک سازمان اغلب زمانی موفق است که کارکنانش شاد و سازنده باشند. مدیریت سازمان همچنین به کسب و کار اجازه می دهد تا آموزش هایی را ارائه دهد که کارکنان را آماده می کند و به آنها کمک می کند تا در نقش های خود موفق تر شوند. این به طور مشترک به نفع یک شرکت و کارکنان درون آن است.

انگیزه سازمان

از آنجایی که تمرکز مدیریت سازمان، متحد کردن کارکنان برای دستیابی به اهداف خاص است، انگیزه یک عامل کلیدی برای تقویت بهره‌وری است. مدیران می توانند با نشان دادن قدردانی از کارشان، پاداش دادن به آنها برای موفقیت و ارائه بازخورد، به کارکنان خود انگیزه دهند. در یک سازمان، برای مدیریت نیز مهم است که به مشارکت و نظرات کارکنان خود اهمیت دهد. برای اهداف بلندمدت، انگیزه دادن به کارکنان مفید است تا در کل پروژه یا فرآیند، سرمایه گذاری کنند.

تخصیص منابع را بهبود می بخشد

برای استفاده بهینه از منابع، کادر مدیریتی که وظیفه ی مدیریت سازمان را بر عهده دارند، جایگزین هایی را برای منابع کمیاب شناسایی می کنند. با انجام این کار، متخصصان مهارت ها و منابع موجود خود را برای به حداکثر رساندن کارایی ترکیب می کنند. زمانی که کارکنان و مدیریت از منابع عاقلانه استفاده کنند و عملکرد بهینه داشته باشند، می توانند از هدر رفتن منابع جلوگیری کنند.

سازگاری را ترویج می کند

مدیریت می تواند تغییرات داخلی را شناسایی و پیش بینی کند و راه حل هایی برای عبور از این تغییرات ایجاد کند. برای مثال، اگر داده‌ها نشان می‌دهد که یک شرکت قرار است به‌روزرسانی نرم‌افزاری را انجام دهد، مدیریت می‌تواند برای به‌روزرسانی برنامه‌ریزی کند و راه‌هایی را آماده سازی کند که به کارمندان اجازه می‌دهد تا با انجام کارهای دیگری که شامل استفاده از نرم‌افزار جایگزین‌شده نیست، بهره‌ور باقی بمانند.

اهداف را یک جهت می کند

یکی از اهداف مدیریت سازمانی ایجاد  چارچوبی است که اختیارات، نقش ها و مسئولیت های شغلی کارکنان را مشخص می کند. این ساختار تضمین می کند که عملکردهای کسب و کار به خوبی عمل می کنند و کارکنان وظایف منحصر به فردی را انجام می دهند تا تلاش ها به جای همپوشانی، تکمیل کننده ی یکدیگر باشند. ایجاد نقش ها و وظایف منحصر به فرد به افزایش بهره وری در جهت رسیدن به اهداف شرکت کمک می کند. با تخصیص اختیارات و مسئولیت پذیری به کارکنان، مدیریت همچنین می تواند اهداف را به راحتی پیگیری کند تا از تکمیل به موقع اهداف سازمان مطمئن شود.

سبک های مدیریت سازمانی

شرکت ها و مسئولین آنها می توانند انواع مختلفی از سبک های مدیریتی را مورد استفاده قرار دهند.  در اینجا هفت سبک متداول مدیریت سازمانی و ویژگی‌های کلیدی آنها آورده شده است:

خودکامه

با سبک مدیریت سازمانی خودکامه، یک نفر شرکت را رهبری می کند و تمام اختیارات را در دست دارد. آن فرد به تنهایی و بدون در نظر گرفتن مدیران و کارکنان سطح پایین خود تمامی تصمیمات را می گیرد. رهبران خودکامه سیاست های روشنی را برای کارمندان مشخص می کند تا از آنها پیروی کنند.

این سبک مدیریت در شرکت هایی که دقت و کنترل مهمتر از خلاقیت است کارآمد می باشد. سازمانی که در آن کارکنان وظایف کنترل شده ای را انجام می دهند یا محصولات دقیقی را تولید می کنند، برای مثال، ممکن است به یک رهبر منظم و قاطع نیاز داشته باشد تا بر کار آنها نظارت داشته باشد و از تولید محصولات کارآمد اطمینان حاصل کند.

بوروکراتیک

مدیریت بوروکراتیک سازمانی از قوانین، ساختارها و فرایندهای رسمی پیروی می کند. این شرکت ها دارای سلسله مراتب واضح بوده از کارکنان هر سطح انتظارات خاصی می رود. کارمندان به سرپرستان مستقیم خود گزارش می دهند و آنها به مافوق خود گزارش می دهند. مدیران بوروکراتیک بسیار متمرکز هستند و با اجرای قوانین و حفظ نظم رهبری می کنند.

این نوع مدیریت سازمانی ممکن است به نفع شرکت‌هایی باشد که حجم عظیمی از اطلاعات یا اسناد را پردازش می‌کنند، هر روز با تعداد قابل توجهی از افراد کار می‌کنند یا باید از قوانین یا مقررات سخت‌گیرانه پیروی کنند. این شرکت ها برای کار موثر و دقیق نیاز به ثبات، سازماندهی و رویه های سختگیرانه دارند.

دموکراتیک

شرکت‌هایی که مدیریت سازمانی دموکراتیک یا مشارکتی دارند، سلسله مراتب واضحی دارند، اما از بازخورد کارکنان در همه سطوح استقبال می‌کنند. این محیط کار تصمیم گیری گروهی، همکاری و کار گروهی را تشویق می کند. مدیران معمولاً ارتباط باز و مؤثری با کارکنان خود دارند. رهبران شرکت وظایف را محول می کنند و تصمیمات مهمی میگیرند، اما قبل از انجام این کار، ایده ها و بازخوردهای همه کارمندان را جمع آوری می کنند.

مدیریت دموکراتیک می تواند برای یک شرکت یا بخش پر از کارکنان با تجربه، با استعداد و مبتکر مفید باشد. آنها تحت رهبری حامی و جذابی که از آنها بازخورد می خواهد و به آنها اجازه می دهد در فرآیندهای تصمیم گیری شرکت کنند، شکوفا می شوند. وظیفه مدیر تعیین چگونگی استفاده بهینه از نقاط قوت و ایده های هر یک از اعضای تیم است.

Laissez-faire (مدیریت سازمانی آزاد)

با مدیریت سازمانی آزاد، رهبران شرکت چندان درگیر تصمیم‌گیری یا عملیات نیستند. آنها به عنوان رهبر در عنوان و ظاهر عمل می کنند و به سادگی دستورالعمل ها و منابع مورد نیاز کارکنان را برای تکمیل وظایف خود ارائه می دهند. در این محیط کاری، کارکنان می توانند تصمیم بگیرند و خودشان را مدیریت کنند. آنها استقلال نظارت بر پروژه ها، تفکر خلاقانه و حل مشکلات را بدون ارتباط مکرر با مدیران خود دارند.

مدیریت Laissez-faire می تواند برای سازمان هایی که کارکنان با تجربه و آگاه و متخصص در زمینه خود را استخدام می کنند مفید باشد. آنها برای انجام خوب کار خود به مدیریت مستمر نیاز ندارند و اغلب در مورد محصولات یا خدمات شرکت بیشتر از سرپرستان خود می دانند. رهبری شرکت قابل اعتماد و با دید باز است.

مدیریت با سرگردانی

مدیریت سازمانی با سرگردانی یا قدم زدن در اطراف یک روش رهبری محبوب در بین مدیران پروژه است. با این استراتژی، مدیریت به طور مکرر با کارکنان خود در تعامل است و مانند یک بخش مساوی از تیم عمل می کند. آنها درخواست بازخورد، پیشنهادات و نگرانی می کنند و شنوندگان خوبی هستند. سرپرست بیشتر شبیه یک مربی برای کارمندان است تا یک مدیر. آنها را تشویق می کنند و چشم انداز یا اهداف شرکت را تقویت می کنند.

پدرانه

در مدیریت سازمانی پدرانه یا والدینی، یک فرد به عنوان رهبر شرکت عمل می کند و با کارکنان خود به عنوان یک خانواده یا شرکا رفتار می کند. در نتیجه، کارکنان آنها اغلب وفادار، با انگیزه و متعهد به موفقیت شرکت هستند. مدیریت سیاست‌هایی را ایجاد می‌کند که هم برای شرکت و هم برای کارکنانش مفید است و از بازخورد کارکنان در همه سطوح استقبال می‌کند. تحت این سبک مدیریت، رهبر شرکت اغلب آموزش های مهارتی و فرصت های پیشرفت شغلی را برای کارکنان فراهم می کند.

شرکت هایی که نیازهای کارکنان خود را بر سود یا نیازهای ذینفعان اولویت می دهند، ممکن است از سبک مدیریت پدرانه استفاده کنند.

تحول آفرین

رهبران شرکت که دارای سبک مدیریت تحول آفرین هستند، ایده ها و روش های سنتی انجام کارها را به چالش می کشند. آنها تغییر و نوآوری را برای بهبود سازمان تشویق می کنند. آنها راه هایی برای به حداکثر رساندن پتانسیل و عملکرد هر کارمند پیدا می کنند.

مدیریت تحول‌آفرین می‌تواند برای شرکت‌های متعارف مفید باشد که نیاز به مدرن‌سازی عملیات یا محصولات خود دارند تا در یک بازار در حال تغییر رقابتی باقی بمانند. این سازمان ها ممکن است یک رهبر پویا و انگیزشی را برای بهبود استراتژی ها و فرآیندهای خود استخدام کنند و اطمینان حاصل کنند که شرکت موفق باقی می ماند.

موفقیت کسب و کار مستلزم استراتژی متفکرانه ای است که به صورت برنامه ای تدوین شده باشد که به طور موثر اجرا شود.

مدیریت سازمانی فرآیند رهبری یک شرکت و استفاده موثر یا کنترل دارایی ها و منابع آن است. این رشته ای است که هدف اصلی آن برنامه ریزی، سازماندهی و اجرای فعالیت هایی است که به آرزوهای از پیش تعیین شده شرکت می رسد.

یک سازمان اغلب شامل گروهی از متخصصان است که برای دستیابی به اهداف کوتاه مدت و بلند مدت با یکدیگر همکاری می کنند. شرکت ها اغلب با استفاده از استراتژی های مدیریت سازمان، اهداف مؤثر و قابل مدیریتی را ایجاد می کنند. این نوع استراتژی‌ها می‌توانند به شما در درک ساختارها و عملیات کسب‌وکار کمک کنند، به شما کمک می‌کنند در نقش خود موفق‌تر شوید و کارایی را در شرکت خود تضمین کنید.

رهبران خوب تیم های خود را بر روی کار در دست متمرکز نگه می دارند، اما همچنین به کارکنان کمک می کنند تا تصویر بزرگ و اهداف سازمان را ببینند.

یک رهبر به کارکنان انگیزه و الهام می بخشد تا تا حد امکان سخت کار کنند و بهره وری شرکت را افزایش دهند. یک رهبر خوب مربی است که به کارکنان کمک می کند مهارت های خود را توسعه دهند و ارزشمندتر شوند. رهبری خوب در یک کسب و کار کوچک می تواند به شما کمک کند از رقبای خود متمایز شوید و بر بازار تسلط داشته باشید.